Ulga dla klasy średniej w przypadku określonej grupy podatników ma na celu złagodzenie skutków zmian w rozliczaniu składki zdrowotnej wprowadzonych przez Polski Ład. Ulga dotyczy wyłącznie osób osiągających przychody w przedziale od 68 412 zł do 133 692 zł rocznie (5 700 zł - 11 140 zł miesięcznie).
W tym zakresie do obliczania ulgi uwzględnia się przychody uzyskane na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, a także jednoosobowych przedsiębiorców rozliczających się według zasad ogólnych.
Należy zauważyć, że zbyt niskie zarobki mogą pozbawić podatnika prawa do skorzystania z ulgi.
Tak może zdarzyć się gdy zbyt długo podatnik będzie pobierać zasiłek chorobowy. Należy bowiem mieć na uwadze to, że zasiłek chorobowy nie jest wynagrodzeniem ze stosunku pracy, lecz z innych źródeł. W takim wypadku przy długotrwałym jego pobieraniu może dojść do sytuacji gdy podatnik w ten sposób obniży, np. przychody ze stosunku pracy do poziomu niższego niż wymagane dla ulgi dla klasy średniej. Podobnie może zdarzyć się w przypadku zasiłku macierzyńskiego, gdyż świadczenie to również nie stanowi wynagrodzenia ze stosunku pracy.
Należy przy tym pamiętać, że pracodawcy ulgę dla klasy średniej powinni naliczać pracownikom automatycznie przy obliczaniu wynagrodzenia w każdym miesiącu. Pracownik może złożyć jednak wniosek pracodawcy z prośbą o rezygnację z naliczania ulgi. Takie rozwiązanie nie pozbawia pracownika prawa do rozliczenia ulgi samodzielnie w rocznym zeznaniu podatkowym. Warto zastanowić się nad tym rozwiązaniem, ponieważ może pozwolić uniknąć ryzyka konieczności zwrotu ulgi przy rozliczeniu zeznania rocznego.