Kto jest płatnikiem?
W powszechnym przekonaniu, z zapłatą podatku utożsamia się działanie podatnika polegające na wpłacie określonej kwoty na rachunek urzędu skarbowego. Wskazania jednak wymaga, iż względem osób rozliczających się za pośrednictwem np. PIT-37 czynności tych dokonuje płatnik. Jego rola została zakreślona przez ramy art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (dalej: OP). Zgodnie z treścią przywołanej regulacji płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Innymi słowy, jako płatnika należy określić podmiot, który pośredniczy pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym dbając o prawidłowość rozliczenia podatku odprowadzanego do urzędu skarbowego. Jego rola nie ogranicza się wyłącznie do transferu pieniędzy, lecz przejawia się również w obliczaniu oraz pobraniu od podatnika podatku, następnie zaś terminowemu przekazaniu do urzędu. Nie można przy tym bagatelizować funkcji pełnionej przez płatnika podatku, gdyż to na nim spoczywa odpowiedzialność z tytułu prawidłowej kwalifikacji rozliczanych dochodów i jego kwalifikacji do określonego źródła przychodów. Ponadto płatnik jest zobowiązany do przekazywania wszelkiego rodzaju informacji o sytuacji podatnika Urzędowi Skarbowemu.
Obecne zasady wynagradzania płatników
Poza wyżej podanym art. 8 OP, kluczowe znaczenie dla płatnika ma regulacja art. 28 OP. W świetle § 3 pkt 1 omawianego przepisu jest sformułowane upoważnienie ministra właściwego do spraw finansów publicznych do określenia w drodze rozporządzenia szczegółowych zasad ustalania wynagrodzenia płatników. Jak słusznie zauważono w uzasadnieniu do nowelizacji ustawy o PIT i innych ustaw, art. 28 § 3 pkt 1 OP nie zakreśla precyzyjnych ram oraz wytycznych, co do sposobu ustalania wynagrodzenia płatnika.
Wyższa wysokość wynagrodzenia dla części płatników
Modyfikacja aktualnego brzmienia ww. przepisu ma zostać uzupełniona o nakazanie sformułowania w rozporządzeniu kryterium rodzaju pobranego podatku. Jest to o tyle istotna zmiana dla obecnej sytuacji płatników, gdyż jej wdrożenie umożliwi uzależnić wysokość wynagrodzenia płatnika od rodzaju pobranego podatku. Równolegle z nowelizacją ustaw podatkowych, Ministerstwo Finansów podjęło się sporządzenia projektu rozporządzenia spełniającego powyższe postulaty.
Obecnie obowiązujące rozporządzenie przewiduje dwie wysokości kwoty należnego wynagrodzenia z tytułu terminowego wpłacania podatków na rzecz budżetu państwa przez płatników, tj.:
- 0,3% kwoty podatków pobranych przez płatników, oraz
- 0,1% kwoty podatków pobranych przez inkasentów.
Mając na uwadze kształt doprecyzowania art. 28 § 3 pkt 1 OP, w treści rozporządzenia nie ulega zmianie próg wynagrodzenia należnego płatnikowi. Zróżnicowanie dotyczyłoby jedynie wysokości kwoty należnego wynagrodzenia płatników pobierających podatek dochodowy od osób fizycznych obliczony przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, która wynosiłaby 0,9% kwoty podatków pobranych na rzecz budżetu państwa.
W rezultacie powyższego, płatnikowi dokonującemu odprowadzenia podatku od dochodów osiąganych na skali podatkowej będzie przysługiwało wynagrodzenie wynoszące 0,9% kwoty pobranego PIT.
Zgodnie z oczekiwaniami resortu rozporządzenie ma wejść w życie równolegle do obowiązywania zmienionego przepisu OP, mianowicie z dniem 1 lipca 2022 roku.