Rozstrzygnięcie sądowoadministracyjne, o którym mowa to wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wydany w dniu 29 marca 2022 r. o sygn. akt I SA/Rz 94/22. W uzasadnieniu wskazanego orzeczenia, Sąd wyraził stanowisko, iż nakłady poniesione przez podatnika w związku z organizacją oraz przebiegiem firmowych spotkań integracyjnych – w których poza pracownikami brały udział osoby na umowie o współpracy B2B - mogą zostać zakwalifikowane jako stanowiące koszty uzyskania przychodów w zgodzie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 roku (dalej: ustawa o CIT).
Należy mieć na uwadze, iż omawiane orzeczenie zostało wydane w ramach konkretnego stanu faktycznego. Spółka skarżąca rozliczająca koszty podatkowe związane z organizacją spotkań integracyjnych miała model kadrowo-biznesowy zakładający współpracę pomiędzy jej pracownikami a osobami, z którymi zawarła umowy B2B (business to business – umowa o współpracy). Spotkania organizowane przez spółkę miały na celu między innymi integrację osób z różnych przedsięwzięć oraz odrębnych zespołów. Tego rodzaju przedsięwzięcia wiązały się z poniesieniem całości nakładów na ich organizację przez spółkę.
Chcąc uzyskać aprobatę dla uwzględnienia tego typu wydatków w kosztach uzyskania przychodów spółki, został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z zapytaniem o potwierdzenie poprawności podatkowych działań organizatora. Dyrektor Informacji Skarbowej w zaprezentowanym stanowisku uznał, że nie wszystkie wydatki opisane przez spółkę w złożonym przez nią wniosku można zakwalifikować jako koszty uzyskania przychodów. W przekonaniu organu interpretacyjnego wnioskodawca mógł zaliczyć wyłącznie te wydatki, które dotyczą jej pracowników, nie zaś osób, z którymi spółka zawarła umowę o współpracy B2B. U podstaw uznania organu podatkowego, ostatnie z wymienionych wydatków podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów po myśli z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, jako że noszą cechy kosztów reprezentacyjnych. W tym miejscu wskazania wymaga, iż zaskarżona przez spółkę interpretacja indywidualna już wcześniej została poddana kontroli sądowoadministracyjnej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie. Skarga na interpretację indywidualną została jednak oddalona przez skład orzekający z uwagi na podzielenie poglądu organu podatkowego. Spółka nie zgadzając się ze stanowiskiem zaprezentowanym przez Sąd I instancji, od tak wydanego rozstrzygnięcia złożyła skargę kasacyjną. Naczelny Sąd Administracyjny uznając kasację za uzasadnioną przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, w wyniku czego analizowana kwestia materialnopodatkowa ponownie została poddana analizie.
Wojewódzki Sad Administracyjny w Rzeszowie, uwzględniając pogląd wyrażony przez Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż organ podatkowy pochopnie dokonał kwalifikacji podatkowej wydatków związanych z organizacją spotkań integracyjnych. W przekonaniu Sądu organ interpretacyjny winien dokonać ponownej analizy pod kątem związku opisywanych przez spółkę wydatków z prowadzoną przezeń działalnością gospodarczą. W tym względzie organ odmawiając uznania wydatków jako koszt uzyskania przychodów winien jednoznacznie wykazać brak związku przyczynowo-skutkowego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
pomoc@pitax.pl