Podpisy elektroniczne w Unii Europejskiej
Podpisy elektroniczne zostały po raz pierwszy uznane w prawodawstwie europejskim za pośrednictwem dyrektywy w sprawie wspólnotowych ram prawnych dotyczących podpisu elektronicznego (dyrektywy w sprawie e-podpisu), przyjętych w 1999 r.
Od 1 lipca 2016 r. podpisy elektroniczne w UE podlegają rozporządzeniu w sprawie elektronicznych usług identyfikacji i usług zaufania (eIDAS). eIDAS zapewnia przewidywalne otoczenie regulacyjne bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich UE w celu umożliwienia bezpiecznych i płynnych interakcji elektronicznych między przedsiębiorstwami, obywatelami i władzami publicznymi.
Kiedy użyć podpisu elektronicznego?
Podpisy elektroniczne mogą być używane w różnych sytuacjach. Ponieważ ich skutki prawne są równoważne z podpisami własnoręcznymi, kwalifikowane podpisy elektroniczne mogą być stosowane w każdej sytuacji, jak m.in.:
- Kontrakty (sprzedaż, zatrudnienie, dzierżawa, ubezpieczenie itp.),
- Transakcje (e-commerce, bankowość internetowa itp.),
- Procedury administracyjne (deklaracje podatkowe, wnioski o akty urodzenia itp.).
Podpis elektroniczny w deklaracjach podatkowych
Podpisy elektroniczne sprawiają, że proces ten jest tak bezproblemowy i wygodny, że liczba deklaracji wysyłanych z użyciem podpisu elektronicznego wzrasta z roku na rok.
Zanim jednak zdecydujesz się na skorzystanie z podpisu elektronicznego, należy pamiętać o jednym kluczowym aspekcie: wybierz rozwiązanie, które zapewni bezpieczeństwo Twoich poufnych danych!
Najlepszym sposobem na zapewnienie bezpieczeństwa jest wybór rozwiązania z podpisem elektronicznym, które spełnia wymagania MF w zakresie podpisu elektronicznego. Oto 3 zasady, które zostały określone szczegółowo:
- E-podpis wskaże podatnika, który podpisał dokument
Podpis elektroniczny musi rejestrować dane osobowe każdego podmiotu podpisującego, takie jak data urodzenia, nazwisko, numer PESEL i adres. Weryfikuje również tożsamość podatnika, jednocześnie sprawdzając, czy informacje dostarczone przez podatnika są zgodne z informacjami obecnymi w systemie organów administracji skarbowej i innych, podobnych bazach systemów instytucji państwowych.
Proces uwierzytelniania podatnika jest dość skomplikowany, jednak gwarantuje niemalże pełne bezpieczeństwo. Ten proces zazwyczaj wymaga zadawania podpisującemu serii szczegółowych pytań generowanych na podstawie informacji znajdujących się w publicznych bazach danych. Te informacje nie jest zwykle znana nikomu poza sygnatariuszem.
- Zapewnij ważność podpisu elektronicznego, zachowując nienaruszalność dokumentu
Aby zachować integralność zapisów elektronicznych, musi zaistnieć pewność, że podpis elektroniczny dostarczony przez podatnika jest ważny. Osiąga się to poprzez połączenie podpisu elektronicznego z odpowiednim rekordem elektronicznym.
Ponadto nie powinno być możliwości usunięcia, skopiowania lub przeniesienia podpisu elektronicznego w celu sfałszowania rekordu cyfrowego. Innymi słowy, to rozwiązanie wykorzystuję techniki, zapobiegające modyfikacji dokumentu w jakikolwiek sposób.
- Zaproponuj cyfrowy szlak papieru
Aby spełnić wymagania, e-podpis musi rejestrować cyfrowy obraz podpisanego formularza. Musi również zawierać inne szczegóły, takie jak data i godzina złożenia podpisu, adres IP podatnika, jego nazwa użytkownika (dane logowania) i wyniki pokazujące ukończony proces weryfikacji tożsamości.
Chociaż przyjęcie rozwiązań w zakresie podpisu elektronicznego dla dokumentów podatkowych jest wciąż na wczesnym etapie, nie można zignorować faktu, że technologia ta jest bardzo obiecująca pod względem upraszczania całego procesu i coraz częściej stosowana.
pomoc@pitax.pl