Interpretacja indywidualna w sprawie ekwiwalentu za Internet i prąd
Interpretacja indywidualna z dnia 15 grudnia 2020 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.739.2020.1.RS została wydana na wniosek firmy, która z powodu epidemii COVID-19 zamknęła biura i zleciła pracownikom wykonywanie pracy zdalnie. Praca zdalna polegała na wykorzystywaniu cyfrowych narzędzi komunikacyjnych w rodzaju poczty elektronicznej oraz komunikatorów i telefonów służbowych.
Ponieważ korzystanie przez pracowników w tych okolicznościach z prywatnego łącza internetowego, prywatnej energii elektrycznej oraz prywatnego ogrzewania wiązało się z możliwością przyznania im ekwiwalentu za poniesione koszty, firma wystosowała zapytanie do Dyrektora KIS o stosunek ewentualnej wypłaty do podatku dochodowego. Ekwiwalent miał być ryczałtowy, a pracownicy nie byliby zobligowani do wykazania rzeczywistych kosztów pracy w domu.
Firma zapytała, czy będzie w sytuacji wypłaty ekwiwalentu zmuszona do obliczenia i poboru podatku dochodowego od osób fizycznych.
Odpowiedź Dyrektora KIS
W interpretacji indywidualnej z 15 grudnia 2020 r. stwierdzono, że wypłacony przez wnioskującą firmę ekwiwalent za zużycie Internetu i energii elektrycznej pracownikom nie będzie stanowić przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT.
Jak wskazał Dyrektor KIS, zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy związanej z przeciwdziałaniem COVID-19 to pracodawca zapewnia obsługę logistyczną oraz narzędzia i materiały potrzebne do wykonywania pracy zdalnej.
W świetle tego przepisu pracodawca ma swobodę co do formy, w jakiej zapewni pracownikowi zdalnemu środki potrzebne do wykonywania pracy. Może to być wyposażenie stanowiska pracy w wymagane narzędzia i materiały lub wypłata świadczenia na pokrycie kosztów używania własnych materiałów i narzędzi przez pracownika. Otrzymane w tym kontekście przez pracownika świadczenia, nie stanowią jego przychodu w świetle prawa.
pomoc@pitax.pl