Katolickie Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych Diecezji Toruńskiej im. Wandy Szuman powstało z inicjatywy grupy osób związanych z Pracownią i z Wandą Szuman, psychologiem
i pedagogiem, Honorową Obywatelką Torunia, oddaną osobom słabym i dotkniętym cierpieniem przez całe swoje pracowite życie, która od początku towarzyszyła naszym działaniom.
We współpracy z Wandą Szuman, w efekcie wieloletniego
i wielopłaszczyznowego doświadczenia pracy z osobami z niepełnosprawnością została wypracowana oryginalna, uznana w pedagogice specjalnej metoda terapii zwana „terapią przez twórczość”.
Naczelnym celem Stowarzyszenia jest terapia i wspieranie osób z niepełnosprawnością i ich rodzin, niezależnie od ich przekonań i światopoglądu.
Pomoc i wsparcie realizowane jest przede wszystkim w dwóch placówkach wsparcia dziennego:
- ŚDS PRTON- uczestnikami zajęć terapeutycznych są dorosłe osoby z niepełnosprawnością intelektualną i dodatkowymi problemami w funkcjonowaniu. Istotą działania ŚDS jest stwarzanie warunków dla rozwoju możliwości tkwiących w osobie, uczenie podstawowych umiejętności codziennego życia, nawiązywania relacji z innymi, ćwiczenie umiejętności wyrażania siebie, nazywania potrzeb i marzeń, a przez to wzmacnianie w osobach niepełnosprawnych samoświadomości i poczucia własnej wartości.
- Świetlica „Pracownia” – jest jedną z nielicznych placówek działających w godzinach popołudniowych dla dorosłych osób z niepełnosprawnością, które na co dzień uczestniczą
w terapii w innych, podobnych placówkach np. ŚDS, WTZ, DPS. Świetlica ma charakter otwarty i proponuje zajęcia teatralne, scenograficzne, plastyczne (grafika, malarstwo
i rzeźba), komputerowe, rękodzielnicze oraz spotkania wspólnotowe.
Oferta Stowarzyszenia dotycząca pomocy i terapii obejmuje także inne formy, realizowane
z powodzeniem od wielu lat i cieszące się zainteresowaniem i uznaniem w środowisku osób dotkniętych niepełnosprawnością. Na te dodatkowe formy pracy z osobami niepełnosprawnymi Stowarzyszenie musi pozyskiwać specjalne środki z programów
i projektów, które dla realizacji wymagają tak zwanego wkładu własnego. Kwoty z 1% umożliwiają rozszerzanie podstawowej oferty Stowarzyszenia o następujące formy terapii:
- wyjazdy wakacyjne – są szansą na wakacje - odpoczynek poza miejscem zamieszkania
i dają również możliwość wytchnienia i regeneracji sił rodzicom, często nadmiernie obciążonym stałą opieką na niesprawnym dzieckiem
- regionalne, tematyczne konkursy plastyczne – dla osób z niepełnosprawnością, z różnych placówek wsparcia w naszym regionie. Tematyka konkursów jest związana z wydarzeniami, rocznicami aktualnymi w kraju i regionie. Przykładem mogą być następujące tematy konkursów: Wielkie bitwy, Pałace, rezydencje i dworki w regionie kujawsko-pomorskim, Zwyczaje i obrzędy ludowe w Polsce, Polska pieśń ludowa i patriotyczna, Życie nad Wisłą dawniej i dziś, Święci i błogosławieni, Drogi do niepodległości.
Zwieńczeniem każdego konkursu jest uroczysty wernisaż, skupiający artystów, ich rodziny
i przyjaciół.
- wystawy twórczości plastycznej – cykliczne wystawy ukazujące aktywność twórczą uczestników zajęć, często związane z aktualnymi wydarzeniami w kraju i regionie, rocznicami, świętami, np. Bella Skyway, Dni Torunia i in.
Wystawy te są również inspirowane zaproszeniami niektórych środowisk i galerii - są szansą pokazania możliwości twórczych i pracy osób, które najczęściej odbierane są jako ludzie nieaktywni i „biorcy”.
- przeglądy teatralne – dwie działające grupy teatralne dają spektakle w naszym środowisku, w zaprzyjaźnionych placówkach i instytucjach, biorą również udział w cyklicznych przeglądach Teatrów Osób Niepełnosprawnych
- wydawnictwa – wieloletnie doświadczenie i refleksja nad procesami terapii jest uogólniana i wydawana w postaci Pamiętnika Pracowni (do tej pory powstało kilkanaście tomów Pamiętnika). Autorami tekstów są terapeuci, rodzice oraz uczestnicy terapii.
- sesje naukowe – zorganizowane zostały dwie międzynarodowe konferencje naukowe pod tytułem: Sytuacja człowieka słabego we współczesnej rzeczywistości oraz 8 sesji naukowych
o zasięgu krajowym, których tematyka dotykała specyficznych problemów osób niepełnosprawnych, ich rodzin, zagadnień integracji i przyjmowania osoby tzw. „innej”.