Środki ze zbiórki 1% zostaną wykorzystane działania readaptacyjne osadzonych:
- Pielgrzymkę Więźniów i ich rodzin do Sanktuarium w Licheniu i spotkanie w Centrum Pomocy Rodzinie
- Pielgrzymkę Więźniów do Górki Klasztornej i spotkanie z Apostolstem dobrej śmierci 
- Organizacja Ogólnopolskiego Dnia Modlitw za Więźniów na Jasnej Górze z udziałem byłych Wiięźniów
- Organizacja Forum Pomocy Postpenitencjarnej z udziałem byłych Więźniów
- Doraźna pomoc osadzonym w Zakładach Karnych i byłym Więźniom zagrożonym bezdomnością
- Koszty korespondencji z osadzonymi w Zakładach Karnych na terenie całego kraju

W ramach działalności statutowej przeprowadzamy rocznie od 150-200 spotkań religijnych, kulturalno-oświatowych oraz z profilaktyki uzależnień w Zakładach Karnych, w Szkołach, w Schroniskach dla Bezdomnych.

Organizujemy spotkania z ciekawymi ludźmi: spotkania  z triatlonistą Tomaszem Hoppe, spotkanie z byłym alkoholikiem-autorem książki „Uratowała mnie Maryja” - Tadeuszem Rutkowskim. którzy żyją w abstynencji alkoholowej i narkotykowej, pracują i przeżyli pomyślnie readaptację społeczną

Zorganizowaliśmy wydarzenia ogólnopolskie:

Jubileusz Więźniów - w Roku Jubileuszowym 2016 w Częstochowie
Ogólnopolski Dzień Modlitw za Więźniów na Jasnej Górze
Ogólnopolskie Forum Pomocy Postpenitencjarnej w Częstochowie
Seminarium „Sacrum i profanum w przestrzeni więzienia w WSD w Bydgoszczy

Bractwo Więzienne Samarytania współpracuje z Terenową Radą ds. Readaptacji i Pomocy Skazanym przy UW w Bydgoszczy, z Kuratorami Sądowymi, z Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej, z Centrum Pomocy im. Św. Bractwa Alberta w Bydgoszczy, organizacjami pozarządowymi, które aktywnie pomagają Więźniom, ze Stow. Mateusz w Toruniu i w Grudziądzu dla kobiet i Fundacją Barką w Strzelcach Opolskich. Fundacją Soursum Corda w Nowym Sączu. Na bieżąco wymieniamy doświadczenia z Prison Fellowship International.
Stowarzyszenie wchodzi w skład Porozumienia ds. wychodzenia z Bezdomności.

Organizujemy wyjścia readaptacyjne, spotkania z rodzinami oraz pielgrzymki do Lichenia, na Jasną Górę do Górki Klasztornej z udziałem osadzonych.

Promujemy działalność Bractwa Więziennego Samarytania w mediach. Jesteśmy zapraszani do Radia i Telewizji wraz ze swoimi podopiecznymi, którzy po odbyciu wyroku pomyślnie przeżyli swoją readaptację duchową i społeczną.

Członkowie Bractwa corocznie biorą udział  w Szkoleniu Duszpasterstwa Więziennego, organizowanego przez Naczelnego Kapelana Więziennictwa i Centralny Zarząd Służby Więziennej.

Prowadzona jest korespondencja z osadzonymi z różnych Zakładów Karnych na terenie Polski - na zasadzie mentoringu oraz poradnictwa personalnego.

Czynna jest informacja telefoniczna o pomocy postpenitencjarnej dla osadzonych.  Organizuje się dla byłych więźniów i ich rodzin indywidualne spotkania wspierające.

Prowadzona jest strona internetowa Bractwa Więziennego Samarytania oraz oraz konto na Fb o charakterze psychoedukacujnym w zakresie resocjalizacji i readaptacji społecznej, gdzie zgłaszają się byli skazani oraz osoby zainteresowane działalnością Bractwa Więziennego Samarytania.

- Powinniśmy poznawać nauczanie Papieża Jana Pawła II, który przełamał stereotypy myślenia o więźniach. Wizyta papieża Jana Pawła II celi Ali Agcy, która miał miejsce 27 grudnia 1983 roku w więzieniu Rebibbia i przebaczenie niedoszłemu mordercy powinny być dla każdego chrześcijanina źródłem głębokiej refleksji.

Dziesięć lat po zamachu Jan Paweł II w więzieniu w Płocku wygłosił, pełne ewangelicznej miłości i uszanowania godności każdego człowieka, przemówienie do więźniów całego świata, w którym słowa „Jesteście skazani, to prawda, ale nie potępieni. Każdy z was może zostać przy pomocy łaski Bożej – świętym” mają kluczowe znaczenie i  każą patrzeć na osadzonych w Zakładach karnych z innej perspektywy.

W dniu 9 lipca 2000 roku miał miejsce Jubileusz więźniów, podczas którego Papież Jan Paweł II złożył wizytę w rzymskim więzieniu „Regina Caeli”. Papież skierował do więźniów pełne serdeczności słowa:

„Z braterską miłością witam przede wszystkim każdego z was, więźniów. Staję przed wami jako świadek Bożej miłości. Przychodzę, aby wam powiedzieć, że Bóg was miłuje i pragnie, abyście szli drogą rehabilitacji i przebaczenia, prawdy i sprawiedliwości. Chciałbym wysłuchać osobistej historii każdego z was. To, co dla mnie jest niemożliwe, mogą uczynić wasi kapelani, którzy towarzyszą wam w imię Chrystusa. Kieruję do nich serdeczne pozdrowienie i słowa zachęty. Myślą ogarniam też wszystkich tych, którzy wykonują to trudne zadanie we wszystkich więzieniach Włoch i całego świata. Czuję się zobowiązany wyrazić uznanie również wolontariuszom, którzy są wśród was i współpracują z kapelanami w różnych przedsięwzięciach. Także dzięki ich pomocy więzienie może stać się miejscem bardziej ludzkim i wzbogacić się o wymiar duchowy, który ma niezwykle doniosłe znaczenie dla waszego życia. Wymiar ten to propozycja, której przyjęcie jest sprawą wolnej woli każdego z was. Należy go uważać za istotny element koncepcji kary więzienia lepiej odpowiadającej godności człowieka.”